Waarom verliefd worden eng is voor sterke vrouwen
Als het om liefde gaat, zijn sterke vrouwen vaak voorzichtiger dan anderen. Ze zijn eraan gewend onafhankelijk en zelfvoorzienend te zijn, dus het kan eng zijn om de controle over te geven aan een andere persoon. Er is ook de angst voor afwijzing. Sterke vrouwen zijn eraan gewend de controle over hun eigen leven te hebben, dus de gedachte dat iemand hen afwijst, is bijzonder pijnlijk. Ten slotte is er de angst om gekwetst te worden. Sterke vrouwen hebben vaak veel meegemaakt in hun leven en hebben met eigen ogen gezien hoe liefde kan verzuren. Die pijn willen ze niet nog een keer meemaken.
Sterke vrouwen zijn goed in het omgaan met zo ongeveer alles wat het leven ons te bieden heeft. Soms is het een jongleeract en de strijd is echt, maar we pakken het aan omdat we trots zijn en onszelf definiëren door onze kracht en onafhankelijkheid. Een van de weinige dingen waar we echt bang voor zijn, is verliefd worden, omdat het van ons vereist dat we op zoveel manieren buiten onze comfortzone treden.
Het vraagt van ons dat we kwetsbaar zijn.
Voor een sterke, onafhankelijke vrouw is er niets in deze wereld zo eng als kwetsbaar zijn. We vertrouwen dagelijks op onze eigen kracht om ons door de uitdagingen van het leven te loodsen, dus het is eng om onze hoede te laten voor iemand zonder er absoluut zeker van te zijn dat hij betrouwbaar en betrouwbaar is.
Het brengt onze angst-/vertrouwensproblemen aan het licht.
Als we angst- en/of vertrouwensproblemen hebben, zijn we ons daar al terdege van bewust, maar het is niet iets waar we bij stilstaan, want dat is de beste manier om die problemen te verergeren. Als we met iemand praten die een mededinger zou kunnen zijn om ons hart te winnen, komen die problemen plotseling tot leven en worden we gedwongen te erkennen hoe bang we echt zijn om dicht bij iemand te komen of een man weer te vertrouwen.
Het dwingt ons om een beetje te vertrouwen.
Zelfs als we de vertrouwenskluis in eerste instantie niet volledig kunnen openen, weten we dat de man in kwestie nieuw is in ons leven en niets heeft gedaan om te worden gewantrouwd. We zijn sterk, maar we zijn niet harteloos, dus we moeten ons openstellen en hem een klein beetje vertrouwen geven, en dat is niet gemakkelijk.
Het haalt ons uit onze zelfbeschutte solo-levens.
Als we een onafhankelijk leven leiden en mannen vermijden als de pest die ze kunnen zijn, beschermen we onszelf echt tegen de onzekerheid die romantische relaties met zich meebrengen. We weten bijna altijd wat er in ons leven gaat gebeuren, omdat we alle beslissingen nemen. Wanneer we worden geconfronteerd met het vooruitzicht om iemand anders in ons leven te betrekken, betekent dit dat we niet meer de volledige controle zullen hebben en dat maakt ons doodsbang.
Het doet ons hopen op meer dan we onszelf kunnen geven.
Het lijkt erop dat hoop altijd iets goeds moet zijn, toch? Nou, het kan eigenlijk heel eng zijn, want hopen dat er iets goeds gebeurt, houdt ook in dat je de mogelijkheid erkent dat er iets ergs gebeurt. Veel sterke, onafhankelijke vrouwen zijn zo geworden door keer op keer teleurgesteld te worden, tot het punt waarop we stopten met hopen op iets waar we zelf niet in konden voorzien.